Het Sterrenbos, Nederhemert Noord aan de Maasdijk nabij de Rietschoof.
Het sterrenbos van Nederhemert is bij veel mensen bekend als een mooi terrein om je hond uit te laten. Voor anderen is het alleen een eng steil pad langs de toch al smalle en bochtige Maasdijk. Toch is het een gebied met een bijzondere geschiedenis. En hoe is het Sterrenbos ontstaan?
Ooit in de 17e eeuw, rond 1670, was er een dijkdoorbraak waardoor een enorme zandlaag over het binnendijkse gebied werd afgezet. De Heer van Hemert die op het kasteel woonde kreeg daarna het gebied in handen om de dijk te repareren. Hij probeerde het land te verpachten, maar omdat er weinig wilde groeien bracht het weinig op. In de 18e eeuw liet hij er toen een Sterrebos aanleggen.
De meeste Sterrebossen waren onderdeel van een formele tuinaanleg rond een kasteel met symmetrische overzichtelijke bloemperken en lanen. De stervormige lanen gaven niet alleen mooie doorkijkjes, maar dienden ook voor de jacht, om het wild op te jagen zodat de heren comfortabel gezeten op de punten van de ster het wild gemakkelijk voor hun vizier kregen.
Maar in Nederhemert waren geen uitvoerige jachtpartijen. Hier dienden de 6 in elkaar overlopende sterren vooral voor de houtverkoop.
Overigens niet voor lang. De aanleg duurde van 1760 tot 1780, maar rond 1840 waren de meeste lanen al vergaan. Alleen het kruis van de twee hoofdlanen bleef bewaard tot nu toe. Houtverkoop bleef er wel tot het begin van de 20ste eeuw. Er werd rond 1850 zelfs een boerderij voor de houtvester gebouwd. Er staan nu nog enkele monumentale zwarte populieren.
In dat huis woonde later, van 1965 tot haar dood in 2005, juffrouw Stiereman, de eerste maatschappelijk werkster van de Bommelerwaard, die door de Freule Roseboom-van Wassenaer naar Nederhemert was gehaald. Het echtpaar bouwde er ook voor zichzelf een huis bij hun huwelijk in 1932. ‘De Ster’ noemden zij het. Zij lieten er ook fruitbomen zetten, ook als voorbeeld voor de boeren in de omgeving. Vanwege de sterappelbomen dachten veel mensen dat de naam ‘Sterrenbos’ van sterappelen kwam.
Na de oorlog kwam er nog een woning voor de opzichter Gerrit van de Werken. De Freule bepaalde dat haar erfenis in handen kwam van de Maatschappij van Welstand. Deze Stichting was in 1822 opgericht om protestante boeren die in katholieke gebieden - vooral in Brabant - woonden te ondersteunen in hun bedrijfsvoering. Later kwam er de opleiding van predikanten bij. De Stichting verkocht de drie woningen in het Sterrebos. Er is nog geprobeerd om tegen de dijk een klein bosje aan te leggen, waar ook het borstbeeld van mevrouw Roseboom, dat lang in een priëeltje voor ‘De Ster’ had gestaan een plaatsje kreeg. Maar het kleine bosje raakte onderkomen en het beeld verdween in de opslag bij de waardsman, de heer van Arkel.
Het Sterrenbos, Nederhemert Noord aan de Maasdijk nabij de Rietschoof.
Het sterrenbos van Nederhemert is bij veel mensen bekend als een mooi terrein om je hond uit te laten. Voor anderen is het alleen een eng steil pad langs de toch al smalle en bochtige Maasdijk. Toch is het een gebied met een bijzondere geschiedenis. En hoe is het Sterrenbos ontstaan?
Ooit in de 17e eeuw, rond 1670, was er een dijkdoorbraak waardoor een enorme zandlaag over het binnendijkse gebied werd afgezet. De Heer van Hemert die op het kasteel woonde kreeg daarna het gebied in handen om de dijk te repareren. Hij probeerde het land te verpachten, maar omdat er weinig wilde groeien bracht het weinig op. In de 18e eeuw liet hij er toen een Sterrebos aanleggen.
De meeste Sterrebossen waren onderdeel van een formele tuinaanleg rond een kasteel met symmetrische overzichtelijke bloemperken en lanen. De stervormige lanen gaven niet alleen mooie doorkijkjes, maar dienden ook voor de jacht, om het wild op te jagen zodat de heren comfortabel gezeten op de punten van de ster het wild gemakkelijk voor hun vizier kregen.
Maar in Nederhemert waren geen uitvoerige jachtpartijen. Hier dienden de 6 in elkaar overlopende sterren vooral voor de houtverkoop.
Overigens niet voor lang. De aanleg duurde van 1760 tot 1780, maar rond 1840 waren de meeste lanen al vergaan. Alleen het kruis van de twee hoofdlanen bleef bewaard tot nu toe. Houtverkoop bleef er wel tot het begin van de 20ste eeuw. Er werd rond 1850 zelfs een boerderij voor de houtvester gebouwd. Er staan nu nog enkele monumentale zwarte populieren.
In dat huis woonde later, van 1965 tot haar dood in 2005, juffrouw Stiereman, de eerste maatschappelijk werkster van de Bommelerwaard, die door de Freule Roseboom-van Wassenaer naar Nederhemert was gehaald. Het echtpaar bouwde er ook voor zichzelf een huis bij hun huwelijk in 1932. ‘De Ster’ noemden zij het. Zij lieten er ook fruitbomen zetten, ook als voorbeeld voor de boeren in de omgeving. Vanwege de sterappelbomen dachten veel mensen dat de naam ‘Sterrenbos’ van sterappelen kwam.
Na de oorlog kwam er nog een woning voor de opzichter Gerrit van de Werken. De Freule bepaalde dat haar erfenis in handen kwam van de Maatschappij van Welstand. Deze Stichting was in 1822 opgericht om protestante boeren die in katholieke gebieden - vooral in Brabant - woonden te ondersteunen in hun bedrijfsvoering. Later kwam er de opleiding van predikanten bij. De Stichting verkocht de drie woningen in het Sterrebos. Er is nog geprobeerd om tegen de dijk een klein bosje aan te leggen, waar ook het borstbeeld van mevrouw Roseboom, dat lang in een priëeltje voor ‘De Ster’ had gestaan een plaatsje kreeg. Maar het kleine bosje raakte onderkomen en het beeld verdween in de opslag bij de waardsman, de heer van Arkel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten